"اویلر بدون کوشش آشکار به همان سهولت محاسبه میکرد که ادمی نفس میکشد و عقاب در میان باد پرواز میکند."

این کلام از آراگو است و هر آینه اگر سهولت بی مانندی را که "لئونارد اویلر"(1783-1709 م)در کار ریاضی داشته است,در نظر آوریم خواهیم دید که این کلام خالی از اغراق است. وی ریاضی دانی است که در تمام طول تاریخ ریاضیات بیش از هر فرد دیگری مطالب جدید به وجود آورده است و معاصرانش او را "آنالیز ریاضی مجسم بصورت آدمی"لقب داده بودند.اویلر آثار مشهور خود را در ریاضی به همان سهولتی مینوشت که نویسنده ای چیره دست نامه ای به یکی از دوستان صمیمی خود مینویسد و حتی کوری کامل  که در هفده سال آخر زندگی او را بکلی ناقص کرده بود نتوانست در وفور بی مانند او کندی ایجاد کند. وسعت آثاراویلر به اندازه ای است که در سال 1909 میلادی هنگامی که جامعه سوئیسی علوم در صدد برآمد مجموعه آثار اویلر را جمع آوری کند تخمین زده شد که بین شصت تا هشتاد جلد کتاب با قطع بزرگ برای اینکار لازم است.لیکن مقارن همین اوقات در شهر لنینگراد مقدار قابل ملاحظه ای آثار خطی و چاپ نشده از اویلر کشف کردند که هیچکس حتی وجود آنهارا حدس نمیزد.

اویلر از جمله ریاضیدانان بزرگی بود که میتوانستند در هر جا و تحت هر نوع شرایطی به کار بپردازند.وی کودکان را دیوانه وار دوست میداشت(شخصا صاحب 13 فرزندشد که هشت تن از آنها در کودکی درگذشتند.)و غالبا هنگامی که مشغول تهیه و تحریر آثار خود بود یکی از کودکان بر زانوی او نشسته بود و دیگران  نیز در اطراف او مشغول بازی بودند.

افسانه های متعددی درباره سهولت کار او وجود دارد.میگویند به محض اینکه یکی از آثار خود را تمام میکرد آنرا روی توده انبوه آثار ماقبل که در انتظار انتشار بودند قرار میداد و ه هنگامی که ناشر میخواست یکی ازین آثار  را در مجلدات گزارش های آکادمی چاپ کند اوراقی را که روی توده مزبور قرار داشتند بر میداشت بطوری که غالبا آثار اویلر در جهت مخالف ترتیب ایجادشان نشر یافته اند.

                      منبع:ریاضی دانان نامی , اریک تمپل بل

ماهنامه دانشمند-شماره 590-آذرماه 1391